Celem projektu było zapoznanie uczniów Zespołu Szkół Technicznych z lokalną historią wojska z naciskiem na Jednostkę Wojskową w Śremie, poprzez wykonywanie praktycznych zadań w terenie oraz zastosowanie nowych technologii tj. portale internetowe, fotografia cyfrowa itd. a także korzystanie z zasobów biblioteki zarówno szkolnej jak również publicznej. Jednym z celów było również współtworzenie przez uczestników gier zarówno plenerowych jak również online, zbieranie i upowszechnianie wzbogaciło ich wiedzę z zakresu wojskowości, gdyż aby stworzyć wspomnianą grę należało oprzeć się o wiedzę na temat jednostek wojskowych czy historii wojska. Połączenie obu elementów: wiedzy i technologii pozwalało na zachowanie i przekazanie wiedzy zarówno rówieśnikom jak również kolejnym pokoleniom. Uczniowie rozpoczęli pracę od zebrania niezbędnego materiału źródłowego, poza Internetem posłużyła im do tego szkolna biblioteka, biblioteka publiczna, zasoby śremskiego muzeum a także wiedza zaczerpnięta od osób pracujących w wojsku, emerytów wojskowych czy nauczyciela edukacji dla bezpieczeństwa. Stworzenie zakładki na stronie szkoły jak również na szkolnym Facebooku dało możliwość dzielenia się z wszystkimi zdobytymi informacjami. Ze względu na istnienie w szkole Korpusu Kadetów realizacja projektu wydala się być szczególnie interesująca. Młodzież tworząca korpus wykazała się sporym zaangażowaniem, przede wszystkim łącząc zadania jakie niesie za sobą bycie członkiem korpusu z chęcią poznawania historii Jednostki wojskowej w Śremie. Przykładem tego typu działania było przeprowadzanie wywiadów z pracownikami i ludźmi związanymi z wojskiem. Pozwoliło to poznać pracę żołnierza od podszewki, ale przede wszystkim zrozumieć, jak ważne miejsce na kartach historii naszego miasta Śrem odgrywa Jednostka Wojskowa. Można powiedzieć, że w dziejach zapisała się i nadal zapisuje, co potwierdza fakt, że trudno wyobrazić sobie miasto bez tego budynku. Uczniowie przedstawili również historię Korpusu Kadetów, zobrazowali wszystkim, czym jest ta formacja, jakie ma zadania, dlaczego Zespół Szkół Technicznych może czuć się wyróżniony z powodu tego, że jest on w tej właśnie szkole. Przeprowadzono również wywiad z Panią Komendant Małgorzatą Ławniczak, która wraz z Panią Dyrektor Marią Bychawską wspiera młodzież w realizacji zadań, pozwala im się rozwijać w drodze do osiągnięcia zawodowego celu. Krótki , ale treściwy wywiad pokazał z jakimi trudnościami zmagać musi się korpus, jak wiele wyrzeczeń wymaga członkostwo, ale przede wszystkim ile satysfakcji daje, nie zabrakło również anegdot i ciekawych historyjek, które dzięki projektowi ujrzały światło dzienne. Doskonałym pomysłem okazało się stworzenie gry plenerowej, pomysłowości nie było granic, połączono zdobytą wiedzę z zabawą. Gra będzie wykorzystywana po realizacji projektu, dostępna dla uczniów stanowić będzie okazję do nauki przez zabawę. Nie zabrakło także fotograficznego spojrzenia na Jednostkę Wojskową i Korpus Kadetów, małymi kokami powstaje wystawa : Wojsko w obiektywie Hipolita. Uczniowie chcą również stworzyć wirtualne kalendarium, do którego wgląd będą mieli wszyscy zainteresowani. Oprócz tego cały czas realizowane są zadania mające na celu pokazanie zdobytej wiedzy i umiejętności szerszemu gronu i społeczności lokalnej, dzielenie się zdobytą wiedzą podczas pikników, akcji charytatywnych, festynów, lekcji otwartych to tylko niektóre z inicjatyw, które zatrzymane przez pandemię, ponownie nabierają tempa. Projekt realizowany w przeciągu całego roku szkolnego oprócz oczywistego waloru jakim jest zdobywanie wiedzy pozwolił także na integrację uczestników, która była utrudniona poprzez nauczanie zdalne. Mimo iż większość działań realizowano w formie online, sam kontakt, wykonywanie zadań, poszukiwanie informacji czy korekty tekstów dały młodzieży poczucie pracy w grupach. Oprócz tego połączono wiedzę z zakresu wielu przedmiotów, przybliżono historię miejsc, które mijamy każdego dnia, poszerzono lokalny patriotyzm i przede wszystkim otworzono się na kulturę , dziedzictwo narodowe. Uczniowie wychodząc z efektami do innych, nie uczestników projektu, pokazują, że wiedza ta będzie się rozprzestrzeniała, co jest najlepszym dowodem na to, że warto podejmować się tego typu działań.